In memoriam Peter Dauwe

HONDERD JAAR NA DAENS

Noch Adolf, noch Pieter Daens zullen, een goede eeuw terug, een vermoeden gehad hebben dat erin Aalst iemand zo goed hun idealen naar vandaag zou vertalen. Die iemand is Peter Dauwe.

Reeds op school en vooral binnen de KSA bleek de sociale ingesteldheid en vooral de actiebereidheid op dat gebied een rode lijn bij de jonge Peter.

Bij de start van zijn beroepsloopbaan als socioloog werd dit zo versterkt dat hij al snel de ambtenaar, secretaris en bezieler werd van het stedelijk “Coördinatiecomité voor Welzijnsbeleid”. Het was Peter die een stevige inbreng had, weliswaar achter de schermen, bij Dirk Barrez bij het maken van diens spraakmakende Panorama over generatiearmoede in Aalst in 1990.

De reacties op de uitzending gaven een stevige steun aan tal van initiatieven, zeker in Aalst. Ook al bleef Peter steeds discreet op de achtergrond, nam hijzelf heel wat initiatieven en gaf steun aan wie zich engageerde.

Al snel besloot hij  om samen met een aantal medestanders de getuigenissen van een groot aantal mensen in armoede te verzamelen en samen met een aantal suggesties, remedies en voorstellen te bundelen en uit te geven. “Overleven in Aalst – 100 jaar na Daens” bracht heel wat te weeg en zo groeiden in Aalst nieuwe initiatieven.

Als bestuurslid van ons fonds was hij één van de initiatiefnemers en trekkers van de eerste “Denkdag” rond “17 oktober: Werelddag van Verzet tegen Extreme Armoede en Uitsluiting”, in 1993 in “De Werf”.

Ook nadien coördineerde hij een werkgroep rond “Stop de Armoede” die in 1994 met 64 deelnemende verenigingen en heel wat randanimatie de Grote Markt overspoelde. Die actie rond 17 oktober is mede zijn onverdroten inzet na 30 jaar nog steeds een merk- waardige en helaas broodnodige herdenking.

Toen enige tijd later door politieke en persoonlijke tegenstellingen het “Coördinatiecomité” ter ziele ging zocht Peter naar een nieuw instrument. Samen met de betreurde Guido Ossemerct en Gaby Desmyter  werd de basis gelegd voor wat nieuws.

Dat werd in eerste instantie “Steunpunt Welzijn” gevolgd door “Schulden op School”.

Een eerste taak die Peter op zich nam was het opstellen van de “Sociale Kaart” van zuid Oost- Vlaanderen om een goed inzicht te hebben over vooral de leemtes die er waren. Ook de opstart van “Groene Zorg” en de samenwerking met “Paco” voor een toneelproject rond “Welzijn” waren de eerste initiatieven.

Tevens werd met onverdroten ijver binnen Steunpunt gestart met de fietskoerierdienst “Snel en Wel” en het tijdschrift “Welzo”.

Weldra werd de werking uitgebreid met “Lets”, “Kla4”, “In Kleur”, “Het Wereldhuis”, “Helpend Handjes”, het “Repair café” en “De Korte Keten”.  Ook andere initiatieven oa. de uitbreiding van “Snel en Wel” naar Oudenaarde en Ninove staan op het palmares van Peter.

Hij was tevens één van de stichters en gedreven bestuurder van het wijkgezondheidscentrum “Daenshuis” waar zijn inbreng niet te onderschatten viel.

Nieuwe initiatieven nemen en ”gaten” opvullen om het welzijn van de minsten te verbeteren bleven zijn grootste drijfveer.

Het zal een hele opdracht worden om de nodige mensen te vinden die zijn taak kunnen verder zetten met dezelfde bezieling om het welzijn verder uit te bouwen .

Naast zijn sociaal engagement en in de lijn ervan was Peter al enkele jaren een trouwe leverancier van  een wekelijks “Doordenkertje” aan “Kerk en Leven” het Aalsterse parochieblad. In de vorm van een korte  zin wou hij zijn medekristenen helpen hun geloof “handen en voeten “ te geven.

Voor Peter was “iedere dag de juiste dag om iets goed te doen”. 

Met dit gezegde van Maarten Luther King willen we Peter, zijn ideeën en werkkracht levend houden en dankbaar blijven voor wat hij betekende voor het welzijn, zeker voor de kleinen.

Karel Van den Bossche